Thee of vruchtwater?! - maandag 16 oktober 2017 (bevallingsverhaal deel 1)
Ik word wakker om kwart voor 8. Jasper is al aan het werk. Om half 9 app ik hem: “Ik heb een beetje een gek gevoel. Ik zou er niet raar van op kijken als ze er morgen is. Heb de hele tijd zo’n pijn in m’n buik. Misschien ook wel niet hoor, maar het voelt allemaal een beetje anders.” Ik maak een ontbijtje en kruip nog even weer lekker in bed. Daarna ga ik me klaar maken, vanmiddag ga ik foto’s laten maken van m’n buik. Heb me toch over laten halen. Je kan beter spijt hebben van de dingen die je wel hebt gedaan, dan van de dingen die je niet hebt gedaan. Om half 1 app ik Jas nog even om hem gerust te stellen: “De rust is wedergekeerd geloof ik hoor.” Nadat ik Jas geappt heb ga ik op pad, eerst naar Olga foto’s maken en daarna nog even theedrinken bij Elise. Het is heerlijk nazomerweer dus we kunnen nog buiten zitten. Elise en ik zeggen nog tegen elkaar, dat het misschien wel de laatste keer is dat we elkaar zien voordat de kleine meid geboren wordt.
We eten wat later dan anders vanavond, ik was pas laat thuis en Jas had nog gesport na het werk. Na het eten ploffen we op de bank. Jasper zit op de bank Voetbal Inside te kijken en ik zit even ongegeneerd door mijn Instagram feed te scrollen. Terwijl ik de mooiste plaatjes voorbij zie komen, neem ik nog een slok van mijn thee wat in mijn favoriete mok zit. Ik kom niet meer zo makkelijk overeind van de bank, dus ik klem mijn mok tussen mijn benen. Het is bijna 9 uur, ik kijk Jas verbaasd aan “Of ik heb thee over mijn broek gemorst of mijn vliezen zijn gebroken.” Jas moet lachen. Ik ben een kluns en ik ben bijna 39 weken zwanger, dus beide opties zijn heel goed mogelijk.
Ik weet dat je de verloskundige nog niet per se hoeft te bellen als je vliezen zijn gebroken, maar ik ben even in de war en besluit toch even mijn hart te luchten. Evelien van verloskundigenpraktijk La Vie neemt op en moet lachen om mijn verhaal. Evelien raadt mij aan om nog even mijn rust te pakken en als er vannacht niets gebeurt, we morgenochtend even contact hebben. In plaats van Evelien haar advies op te volgen begin ik als een gek de was op te vouwen en de laatste dingen in huis op te ruimen (ja, ik had last van nesteldrang). Ik vraag me hardop af of ik onze dochter nu al zo goed heb afgericht dat ze op de door mij gehoopte datum, 17 oktober 2017, geboren gaat worden. Rond half 10 besluit ik toch maar lekker te gaan slapen.
