“Of ik borstvoeding wil geven? Ja, dat wil ik zeker proberen”, antwoord ik op de vraag tijdens het intakegesprek met de kraamzorg. Als het allemaal een beetje meezit wil ik graag borstvoeding geven totdat ik weer aan het werk ga. Ik ben op de hoogte van het kolfrecht, maar ik voel me bezwaard om daar gebruik van te maken omdat ik direct zwanger was. Borstvoeding is iets wat je niet kunt plannen, er zijn genoeg situaties te bedenken waarom je eerder stopt, maar er zijn ook situaties te bedenken waarom je besluit langer door te gaan. Dit artikel maakt deel uit van een serie blogs waarin ik mijn ervaringen met het geven van borstvoeding deel. 

De eerste keer borstvoeding geven

Voordat ik naar de OK word gebracht om mijn placenta operatief te verwijderen, heeft Lize al eventjes aan de borst gedronken. Het stomme is dat ik me dit helemaal niet meer kan herinneren, ik zie het later pas op de foto. Met deze foto heb ik een haatliefdeverhouding, het is een foto van een van de gelukkigste momenten van mijn leven. Er zit zoveel emotie in deze foto, blijdschap, opluchting, trotsheid, maar je bent altijd zo kritisch op jezelf. Ik zie vooral mijn ‘vollemaansgezicht’, gelukkig is deze inmiddels verdwenen. Lize heeft tijdens deze eerste keer drinken aan de borst nog niet genoeg gehad, daarom geeft Jas haar tijdens mijn afwezigheid een flesje flesvoeding.

De eerste nacht verblijven we met zijn drietjes in het ziekenhuis, de verpleegkundige helpt mij ‘s nachts met het aanleggen. Ik merk al snel dat dit niet vanzelf gaat, hopelijk krijg ik er snel wat meer handigheid in. Lize drinkt die nacht met behulp van een tepelhoedje, ook het aanbrengen hiervan vergt wat oefening dan dacht ik dat ik hem had en viel hij er toch weer af. Lize heeft nog niet zoveel zin om te drinken, omdat ze nog een misselijk is van het ter wereld komen met behulp van de vacuümpomp. Ja, dit heeft ze me zelf verteld ;-).

Tijdens de kraamweek begeleidt kraamverzorgster Diana van Het Groene Kruis mij bij het geven van borstvoeding. De tweede dag (onze eerste dag thuis) is Lize nog erg moe, ook zij heeft hard moeten werken om op deze wereld te komen. Ze likt wat aan mijn tepel, maar daar blijft het bij. Na elke mislukte poging geven we haar 20 CC flesvoeding. 

Voedingshoudingen

Diana geeft mij tips over de verschillende voedingshoudingen. Al snel kom ik erachter dat ik liever liggend (buik tegen buik) voed dan zittend. Als het even kan voed ik dan ook liggend op bed, zo heeft Lize weinig afleiding en bouw ik voor mezelf een verplicht rustmomentje in, want rust nemen is niet mijn sterkste kant. Op dag drie begin ik met kolven om de productie te verhogen.

Tip: Huur eerst een kolf, zodat je eerst kunt kijken of het wat voor je is. Ik heb een Ardo kolf gehuurd bij Kraamzorg Het Groene Kruis. 

Voeden, bijvoeden en kolven

Ik voed Lize om de drie uur en probeer tussen de voedingen door te kolven om de productie te verhogen. Laat je niet ontmoedigen door de kleine beetjes die je in het begin kolft. Ik was teleurgesteld in de opbrengst, 70 CC. Terwijl ik de volgende ochtend van de kraamverzorgster hoorde dat het hartstikke veel was. De maag van een baby is direct na de geboorte zo groot als een knikker, na drie dagen zo groot als een pingpongbal en na tien dagen zo groot als een kippenei.

Op dag vijf is Lize weer over haar geboortegewicht en is bijvoeding niet meer nodig. Vanaf nu mogen we voeden op verzoek. In principe is extra kolven niet nodig, maar ik vind het wel fijn om een voorraadje op te bouwen. Dit is ook het moment dat ik besloten heb om mijn huurkolf in te leveren en zelf een kolf aan te schaffen. Ik ga voor de Ardo Calypso Double en koop hem bij Kraamzorg Het Groene Kruis, omdat ik hier eerst een kolf gehuurd heb krijg ik korting op de aanschaf van een kolf.